Κυριακή 25 Μαΐου 2008

ΘΡΥΛΙΚΟΝ ΑΝΑΚΛΙΝΤΡΟΝ
















Ο ειρμός του ποταμού διεκόπη. Η συνοχή όμως του τοπείου είταν τόση που και ο ποταμός κυλούσε. Μέσα από τα φύλλα των αγρών προς το γεφύρι που χτυπούσε ο ήλιος τα σπάρτα τα λευκά στήθη τα λουλούδια μέσα στα διάφανα πουκάμισα που ακουμπούσαν στα χαράματα τα κορίτσια σκύβαν γυμνά ή σχεδόν γυμνά να συνθλίψουν και να χαϊδέψουν γενικά τα σώματα τους και τα σώματα των ανθών. Ο περιφερειακός δρόμος του έγινε δρόμος ολοκλήρου πόλεως και το ποτάμι που την χωρίζει σε έξη μέρη αγκαλιάζει την ώρα που συνελήφθη το τοπείο στα δάχτυλα του πεπρωμένου.


ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ - ΥΨΙΚΑΜΙΝΟΣ