Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Αναζητώντας τις ρίζες μας













Τόση θάλασσα,
τόσα ποτάμια,
δάση,
λουλούδια
γύρω μας
και μεις δεν μάθαμε τη γλώσσα τους.
Ενηλικιωθήκαμε χωρίς τη μητρική μας.
Χωρίς γλώσσα πως θα επιβιώσουμε;
.
Αργύρης Μπαρής

7 σχόλια:

jacki είπε...

Εγώ δε μπορώ να βγάλω το φεγγάρι τόσο όμορφη φωτογραφία :(
Αλλά δεν πειράζει... το βλέπω σε σένα.

Ανώνυμος είπε...

Όμορφοι στίχοι μαζί με μία εξαίρετη φωτογραφία...

Και η αναζήτηση από μόνη της είναι κάτι... μπορεί να οδηγήσει και στην μνήμη...

μπορεί...

Φωτεινή καλημέρα

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Είναι απλά υπέροχες.Τόση ομορφιά...
Η αγαπημένη μου είναι η δέκατη με τα σύννεφα.
Να είσαι καλά που δραπετεύουμε με τις φωτογραφίες σου.

Ανώνυμος είπε...

υπεροχοι φτερωτοι ερωτες
ο πελεκανος, ο καλαμοκανας, οι κυκνοι, η σεριφος, η σικινος, το νησι της αφροδιτης, .......

skoinovatis είπε...

@ Jacki μου, για σένα το φεγγάρι!
Είναι φωτογραφία από τηλεφακό.
Δεν πειράζει όχι...εσύ βγάζεις άλλες όμορφες φωτογραφίες που ξεχειλίζουν ευαισθησία!
την καλημέρα μου!

@ Συνοδοιπόρε φίλε χαίρομαι που σ' αρέσουν οι στίχοι, έτσι είναι συμφωνώ μαζί σου...μπορεί...
Τι έγινε με τον Υμητό, τον έκαψαν και ησυχασαν, ντροπή.
Έλα φίλε, καλημέρα!!!

@ Ιππολύτη μου καλημέρα!
Εε, κι αφού σ' αρέσει η δέκατη - στην χαρίζω με αγάπη!
Κι εσύ να 'σαι πάντα καλά!!!

@ Χάρη'μ όλα σωστά, την σέριφο τι την ήθελες;
Γράψε λάθος φίλε...η Μανάγκουα είναι...
λέμε τώρα
καλημέρα σαςςςςςςςςςςςς

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Διάλεξες Ονειροβάτη μου το πιό όμορφο ποίημα του Μπαρή να ντύσεις με το φως του φεγγαριού.
Κι έτσι θαμπόνουνται όσοι το διαβάζουν και ξεχνούν το νόημα.
Πώς θα επιβιώσουμε?
Όνειρο η ανάρτησή σου.
Σε φιλώ και περιμένω απάντηση για την βραδιά της 2ας Αυγούστου.

skoinovatis είπε...

Bαγγέλη μου θέλω πολύ να έρθω και θα κάνω τα πάντα να τα καταφέρω, απλά περιμένω να το σιγουρέψω...θα σου τηλεφωνήσω!