Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

HALME DER NACHT


Η ανάσα της νύχτας είναι το σεντόνι σου, το σκοτάδι
ξαπλώνει στο πλάι σου.
Αγγίζει τον αστράγαλό σου και τον κρόταφο, σε ξυπνά
για να ζεις και να κοιμάσαι,
σε ψηλαφεί στη λέξη, στην επιθυμία, στη σκέψη,
κοιμάται με την καθεμία χωριστά, σε δελεάζει.
Χτενίζει το αλάτι από τα βλέφαρά σου και στο σερβίρει
στο τραπέζι,
αφουγκράζεται από τις ώρες σου την άμμο και την τοποθετεί
μπροστά σου.
Και ό,τι υπήρξε ως ρόδο, σκιά και νερό,
σου το προσφέρει δώρο.
ΥΠΝΟΣ ΚΑΙ ΓΕΥΜΑ
PAUL CELAN
"ΜΗΚΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ "
Μετάφραση: ΙΩΑΝΝΑ ΑΒΡΑΜΙΔΟΥ
Η ανάρτηση αφιερωμένη στο blog Imathiabirds

12 σχόλια:

jacki είπε...

Ωωωωω :)
Άκρως ερωτικό μοιάζει.
Καλημέρα.

Ανώνυμος είπε...

Λες να μου την πεφτει ο ονειροβατης; Δεν το πιστευω.
Ευχαριστω πολύ για την αφιέρωση Αντουαν. σε περιμενει και σενα μια σο blog μου.
Τις καλημερες μου

Ανώνυμος είπε...

Αν το σκοτάδι μπορεί να είναι τόσο ελκτικό και ερωτικό θα ήθελα να μπορούσα να διαβάσω την περιγραφή του για το φως...

Την καλησπέρα μου

Mariela είπε...

Θα συμφωνήσω,
απίστευτα ερωτικό!
Θα προσθέσω,
οι φωτό, υπέροχα μελαγχολικές,
και τα δύο,
σε συνδυασμό με τους ήχους του Ομάρ,
άστα καλύτερα..... είναι και νύχτα!

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Σιωπή...
Για ν'αναπνεύσουν οι αισθήσεις...

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

"Aπό το χέρι μου τρώει το φθινόπωρο το φύλλο του..."

PAUL CELAN

Ανώνυμος είπε...

από τα μάτια μου τα καλάμια την αρμύρα

skoinovatis είπε...

Jacki μου, συμφωνώ
Είναι

Καλό σου βράδυ!

skoinovatis είπε...

Εγώ σ' ευχαριστώ Χάρη, που μου δίνεις την δυνατότητα ν' ανεβάζω στο blog σου φωτογραφίες!
Να 'σαι καλά!

skoinovatis είπε...

Φωτεινή είναι η νύχτα,
φωτεινή είναι η νύχτα, που έπλασε καρδιές για μας,
φωτεινή είναι η νύχτα!
...
Αν αυτό σου λέει κάτι, φίλε Οδοιπόρε...

skoinovatis είπε...

Μαριέλα μου το βρίσκεις απίστευτα ερωτικό;
Δες και το παρακάτω που στο αφιερώνω:

ΤΗ ΝΥΧΤΑ, όταν το εκκρεμές του έρωτα ταλαντεύεται
ανάμεσα στο Πάντοτε και στο Ποτέ,
πέφτει η λέξη σου πάνω στα φεγγάρια της καρδιάς
και το θυελλώδες γαλάζιο μάτι σου
προσφέρει στη γη τον ουρανό.

Από μακρινό, μελανό από τα όνειρα
τέμενος πνέουν επάνω μας τα πνεύματα,
και τα παραλειπόμενα, μεγάλα σαν τις σκιές
του μέλλοντος, στοιχειώνουν.

Αυτό που τώρα βυθίζεται και ανυψώνεται,
προορίζεται για ό,τι βαθιά είναι κρυμμένο:
τυφλό, σαν το βλέμμα που ανταλλάσουμε,
φιλά στο στόμα του τον Χρόνο.

(Του ιδίου) Καλό σου βράδυ!

skoinovatis είπε...

...
αγαπιόμαστε σαν μήκων και μνήμη,
κοιμόμαστε σαν το κρασί μες τα κοχύλια
...
Ιππολύτη την αγάπη μου!
Καλό βράδυ!