έλα κάθισε μαζί μου στην όχθη του ποταμού

Λυδία, έλα κάθισε μαζί μου στην όχθη του ποταμού.

Ας κοιτάξουμε ήρεμα το διάβα του κι ας δούμε

Πως η ζωή περνά, κι εμείς δεν έχουμε τα χέρια μας πλεγμένα.

(Ας τα πλέξουμε.)

Να σκεφτούμε μετά, παιδιά ενήλικα, πως η ζωή

Περνά χωρίς ν' αφήνει τίποτα, και ποτέ δε γυρίζει.

Χύνεται σε μια θάλλασα πολύ μακριά, κοντά στον Άδη,

Κι απ' τους θεούς πιο μακριά.

.

Ας ξεπλέξουμε πάλι τα χέρια, δεν αξίζει τον κόπο να κοπιάζουμε.

Ευτυχισμένοι ή όχι, ας διαβαίνουμε όπως το ποτάμι.

Καλύτερα είναι να περνάς ήσυχα,

Χωρίς ανησυχίες μεγάλες.

.

Χωρίς έρωτες, μίση ή πάθη που αγριεύουν την ψυχή,

Χωρίς ζήλιες που δίνουν αναστάτωση στο βλέμμα,

Ούτε φροντίδες, γιατί, ό,τι και να κάνεις,

Το ποτάμι πάντα θα τρέχει,

Και πάντα θα χύνεται στη θάλασσα.

.

Ας αγαπηθούμε ήρεμα, σκεπτόμενοι μόνο πως θα μπορούσαμε,

Αν θέλαμε, ν' ανταλλάξουμε φιλιά, αγκαλιές και χάδια.

Καλύτερα, όμως, καθιστοί να μένουμε, ο ένας πλάι στον άλλο

Ακούγοντας το ποτάμι να τρέχει και κοιτάζοντάς το.

(...)

12-6-1914

FERNANDO PESSOA

ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ

PRINTA/ ΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Η Ανάρτηση αφιερωμένη στη φίλη μου τη Μαριέλα