Μαριέλα μου σε αποθύμισα πολύ! Σκοινοβατώ για φίλους:
Άγγελος, για 'μας, είναι το εσπερινό σκοτάδι, που κατέρχεται σε μια κονίστρα περιλάμπουσα, την αρένα τη δική σου, καταυγασμένη από τα ηλεκτρικά. Που η μοναξιά σου - το δυσεξήγητο - πραγματοποιείται μέσα σε αποθέωση φωτός και το σκοτάδι είναι φτιαγμένο από χιλιάδες μάτια που σε κρίνουν, που τρέμουν μήπως πέσεις και ελπίζουν ότι θα πέσεις, ελάχιστα ενδιαφέρει: εσύ θα χορέψεις πάνω και μέσα σε μια ερημία ακατοίκητη, με τα μάτια μαντηλοδεμένα, αν το αντέχεις, τα βλέφαρα πιασμένα με καρφίτσες. Όμως τίποτα (ούτε - προπαντός αυτό - χειροκρότημα ή γέλιο) δεν θα σ' εμποδίσει να χορέψεις χορό αφιερωμένον στην εικόνα που παρέχεις. Στο είδωλο σου. Είσαι αρτίστας - δυστυχώς - αδυνατείς πλέον ν' απαρνηθείς τα αβυσσαλέα τάρταρα σου' εννοώ τα μάτια σου. - Νάρκισσος που χορεύει; Πάντως δεν είναι φιλαρέσκεια, εγωϊσμός, φιλαυτία. Μήπως είναι - μήπως - ο ίδιος ο θάνατος; Γι αυτό εσύ χόρευε μόνος. Ωχρός, μελανιασμένος, με μια αγωνία: αν θ' αρέσεις ή όχι στο είδωλο σου. Εκτός κι αν χορέψει το είδωλό σου για σένα. Ζαν Ζενέ " Ο σκοινοβάτης "
Ακροβατώ πάνω στα ροζ και τα μαβιά, μα και στα κόκκινα, τα κίτρινα τα πράσινα τα μπλε, Ακροβατώ πάνω στη μυρωδιά της τέμπερας, τη ζωντάνια του παστέλ, την παγερή διαφάνεια του αερογράφου Ακροβατώ πάνω στα χαρτιά, τους μουσαμάδες και τα ξύλινα παντζούρια της γιαγιάς... Ακροβατώ πάνω στις μνήμες και τις στιγμές, πάνω στις πόλεις το άρωμα των λουλουδιών και τα πολύχρωμα φεγγάρια, Ακροβατώ χορεύοντας πάνω στου ονείρου το ρεαλισμό!
-Αθήνα 1994- Κείμενο για μια έκθεση με τίτλο "Ακροβασίες..." Πόση αλήθεια ουσιαστική διαφορά μπορεί να έχει από τις "Σκοινοβασίες";;;
10 σχόλια:
Χρώματα και αρώματα που έχουν τα λουλούδια.
Και τα κοιτάς και τα φιλάς τη νύχτα με τραγούδια.
Πρόχειρο της στγμής. Δεν είμαι ποιήτρια.
καλημέρα.
Τι χρώμα υπεροχο...!!!
Που σκοινοβατείς αγαπημένε ονειροβάτη;;;;
Πολύ όμορφο jacki! Σ'ευχαριστώ για το ποίημα κι ας μην είσαι...(αυτό ας το κρίνουν άλλοι)
Μαρία είδες αυτό το μωβ...ήξερα ότι θα σου αρέσει...!
Μαριέλα μου σε αποθύμισα πολύ!
Σκοινοβατώ για φίλους:
Άγγελος, για 'μας, είναι το εσπερινό σκοτάδι, που κατέρχεται σε μια κονίστρα περιλάμπουσα, την αρένα τη δική σου, καταυγασμένη από τα ηλεκτρικά. Που η μοναξιά σου - το δυσεξήγητο - πραγματοποιείται μέσα σε αποθέωση φωτός και το σκοτάδι είναι φτιαγμένο από χιλιάδες μάτια που σε κρίνουν, που τρέμουν μήπως πέσεις και ελπίζουν ότι θα πέσεις, ελάχιστα ενδιαφέρει: εσύ θα χορέψεις πάνω και μέσα σε μια ερημία ακατοίκητη, με τα μάτια μαντηλοδεμένα, αν το αντέχεις, τα βλέφαρα πιασμένα με καρφίτσες. Όμως τίποτα (ούτε - προπαντός αυτό - χειροκρότημα ή γέλιο) δεν θα σ' εμποδίσει να χορέψεις χορό αφιερωμένον στην εικόνα που παρέχεις. Στο είδωλο σου. Είσαι αρτίστας - δυστυχώς - αδυνατείς πλέον ν' απαρνηθείς τα αβυσσαλέα τάρταρα σου' εννοώ τα μάτια σου. - Νάρκισσος που χορεύει; Πάντως δεν είναι φιλαρέσκεια, εγωϊσμός, φιλαυτία. Μήπως είναι - μήπως - ο ίδιος ο θάνατος; Γι αυτό εσύ χόρευε μόνος. Ωχρός, μελανιασμένος, με μια αγωνία: αν θ' αρέσεις ή όχι στο είδωλο σου. Εκτός κι αν χορέψει το είδωλό σου για σένα.
Ζαν Ζενέ " Ο σκοινοβάτης "
Ακροβατώ πάνω στα ροζ
και τα μαβιά,
μα και στα κόκκινα, τα κίτρινα
τα πράσινα τα μπλε,
Ακροβατώ πάνω στη μυρωδιά
της τέμπερας,
τη ζωντάνια του παστέλ,
την παγερή
διαφάνεια του αερογράφου
Ακροβατώ πάνω στα χαρτιά,
τους μουσαμάδες
και τα ξύλινα παντζούρια
της γιαγιάς...
Ακροβατώ πάνω στις μνήμες
και τις στιγμές,
πάνω στις πόλεις
το άρωμα των λουλουδιών
και τα πολύχρωμα φεγγάρια,
Ακροβατώ χορεύοντας
πάνω στου ονείρου το ρεαλισμό!
-Αθήνα 1994-
Κείμενο για μια έκθεση με τίτλο
"Ακροβασίες..."
Πόση αλήθεια ουσιαστική διαφορά μπορεί να έχει από
τις "Σκοινοβασίες";;;
Φιλί και καληνύχτα
Mariela, πολύ όμορφο κείμενο!
Είναι το ίδιο πράγμα, οι σκοινοβασίες είναι ακροβασίες...
Δεν υπάρχουν διαφορές.
Σ' ευχαριστώ πολύ από καρδιάς!!!
Γλυκό φιλί!!!
το μοβ που περνούσε
απ΄τα μαλλιά σου έκλεψα σύννεφο
και σε αθώο σπιρτόκουτο
ζάχαρη φιλί
ποτίζω τώρα
Kατασταλαγμένη μουσική
Στους βυθούς των μενεξέδων
Χώμα νοτισμένο από
Αρχαία ρέμβη εφτάχρωμη
Μόλις ακούγεται μακριά
Το καρδιοχτύπι
Κι οι αθώοι του καημοί
Πίδακες χρυσανθέμων.
Οδυσσέας Ελύτης
στην Ιππολύτη
Δημοσίευση σχολίου