θα ξυπνήσω μετά, θα πάω πίσω από τα φύκια. τόσα φύκια, τόσα δάκρυα.(πάω ανάποδα τις φωτο)
κάπου μες στο παρόμοιοπρώτη σπηλιά κι έβρεχε καλοκαίρισώμα γυμνόστόμα μου κράμπα της λύπης...κι έλεγαμε όλη τη θάλασσα στα πόδια σου μονάχος...Ξένος
Πως είναι να ξυπνάςπίσω από τόσα φύκια;Είναι σαν να μου γελάςμετά από τόσα δάκρυα; (καλά τις πας τις φωτο)
κάπου μες στο παρόμοιο...Ήταν Σίκινοςκι έβρεχε καλοκαίριμες στο ξωκλήσι στο γκρεμόσωμα γυμνό εστέγνωνεσε άχραντη σιωπήπαρέα με τους αγίουςκι ήμουναμε όλη τη θάλασσα στα πόδια μουμονάχος...στον φίλο μου τον Ξένο
Δημοσίευση σχολίου
4 σχόλια:
θα ξυπνήσω μετά, θα πάω πίσω από τα φύκια. τόσα φύκια, τόσα δάκρυα.
(πάω ανάποδα τις φωτο)
κάπου μες στο παρόμοιο
πρώτη σπηλιά
κι έβρεχε καλοκαίρι
σώμα γυμνό
στόμα μου κράμπα της λύπης...
κι έλεγα
με όλη τη θάλασσα στα πόδια σου
μονάχος...
Ξένος
Πως είναι να ξυπνάς
πίσω από τόσα φύκια;
Είναι σαν να μου γελάς
μετά από τόσα δάκρυα;
(καλά τις πας τις φωτο)
κάπου μες στο παρόμοιο
...
Ήταν Σίκινος
κι έβρεχε καλοκαίρι
μες στο ξωκλήσι στο γκρεμό
σωμα γυμνό εστέγνωνε
σε άχραντη σιωπή
παρέα με τους αγίους
κι ήμουνα
με όλη τη θάλασσα στα πόδια μου
μονάχος...
στον φίλο μου τον Ξένο
Δημοσίευση σχολίου