φάρος λευκός ψυχή ξωκκλήσι ταπεινό τις προσευχές σου αγρύπνησε μην ο λευκός αφρός μάς ξεγελάσει και χιτώνα αγνότητας ριχτούμε να ντυθούμε μα σπόρος είναι γέννημα από μάνα λύσσα θάλασσα και βράχου σκληρού πατέρα
Εγώ δεν είμαι ποιητής τη φύση αντιγράφω. Σ΄ αυτήν αφήνομαι δειλά μη και τυχόν χάσω τα τεκταινώμενα μου. Δειλά και τα αγγίγματά μου Ευτυχώς. κι έτσι την σώζω από το ανθρώπινο πολύ. κοίτα, κοίτα, κοίτα, και γίνε ρέκτης του ωραίου, μέχρι να απλώσεις το ανθρώπινο στην φύση μέχρι η ψυχή σου να γευτεί την γλυκιά σταγόνα.
4 σχόλια:
"κι είναι στην αγορά των βράχων
ζαλισμένος κανείς
στο κάγκελο ακουμπά των αφρών
ένα άγιο βήμα πριν
κι είναι βυθός
μα
ποιος αλλάζει όνομα στο όνειρο
το καραβάκι
βλέπεις
δένει στην πιο αιχμή της πέτρας
πηδάει η θάλασσα στη στεριά
στάσου..."
φάρος λευκός
ψυχή ξωκκλήσι ταπεινό
τις προσευχές σου αγρύπνησε
μην ο λευκός αφρός μάς ξεγελάσει
και χιτώνα αγνότητας ριχτούμε να ντυθούμε
μα σπόρος είναι γέννημα
από μάνα λύσσα θάλασσα
και βράχου σκληρού πατέρα
"Στις άκρες των γκρεμών
στάσου...
σιωπής προσευχή
τ' αφρισμένα κύματα ψαλμοί
άθυρμα η ψυχή μου
σε έκσταση κατάνυξη
της ώχρας και του γαλάζιου
κι είναι άνεμος
μα
ποιος αλλάζει όνομα στο όνειρο"
Εγώ δεν είμαι ποιητής
τη φύση αντιγράφω.
Σ΄ αυτήν αφήνομαι δειλά
μη και τυχόν χάσω τα
τεκταινώμενα μου.
Δειλά και τα αγγίγματά μου
Ευτυχώς.
κι έτσι την σώζω από το ανθρώπινο πολύ.
κοίτα, κοίτα, κοίτα, και γίνε ρέκτης του ωραίου, μέχρι να απλώσεις το ανθρώπινο στην φύση
μέχρι η ψυχή σου να γευτεί την γλυκιά σταγόνα.
Δημοσίευση σχολίου