"Μα μια νυχτιά μου έφυγες και η αυγή μου εχάθη έμειναν τα φυσίγγια σου στο μαύρο μου καλάθι Κι ο χάροντας χαμογελά έξω απ το κονάκι θαρρεί πως δε θα ξαναρθείς πως δε θα με... ματιάσεις" :):)
ΥΓ. Τώρα τον είδα, το χρόνο, καλέ, το χρόνο! Έτρεχε βλέπεις :)
"Κείνα τα φυσεκλίκια μου στο μαύρο σου καλάθι επίτηδες τ' άφησα να 'ρθω να σε ξανάβρω Ν' ακούσω τραγούδια κλαφτερά ν' ακούσω μοιρολόϊα στην αγκαλιά σου να χαθώ να με ξυπνήσουν αηδόνια Κι όταν θα 'ρθει η αυγή και λιώσουνε τα χιόνια να βγω αντάρτης στο βουνό εκεί στα κορφοβούνια τον χρόνο και τον χάροντα ν' αρχίσω στο τουφέκι και 'σένα που σε μάτιαξα φιλί να 'ρθει να σ' εύρη..."
Κι όταν θα 'ρθουν τα σύννεφα επάνω απ' το κονάκι ψιλόβροχο στο στήθος μου αυγή μου που εχάθη Φιλί για σε που χάνεσαι σ' ονειροβούνια, αντάρτη πού άραγε ξαπόστασες σε ποιου πολέμου μάτι
10 σχόλια:
υποθέτω με πίστη
πως εδώ περίμενες
να αποτεινόμουν πρώτα
ναι σκέψου ναι και θα `χεις δίκιο
μα σκλάβος εγώ τη γοητεία
πάντα την ελευθερώνω τελευταία
Eδώ περιμένω ακόμα...
και μέχρι το τέλος
εδώ θα με βρεις
ναι
να δω τη γοητεία
να ανατινάζεις τελευταία
Ναι, αυτή η εικόνα μου έλειψε... κι αυτή...
Μα τώρα χιόνι θέλω ν' ανεβάσεις
"Άντε και βάλε τ' άρματα, να 'ρθεις να τον χαλάσεις" τον χρόνο καλέ, τον χρόνο... κοίτα τον πώς τρέχει...
"Θα βάλω φισέκια σταυρωτά
θα βάλω γιαταγάνι
και νύχτα μαύρη καταχνιά
θα 'βγω του χάροντα σεργιάνι
αυτόν που σε επείραξε
να πάρω το κεφάλι..."
ΥΓ. τον χρόνο καλέ, τον χρόνο...
κοίτα τον πως τρέχει...
"Μα μια νυχτιά μου έφυγες
και η αυγή μου εχάθη
έμειναν τα φυσίγγια σου
στο μαύρο μου καλάθι
Κι ο χάροντας χαμογελά
έξω απ το κονάκι
θαρρεί πως δε θα ξαναρθείς
πως δε θα με... ματιάσεις" :):)
ΥΓ. Τώρα τον είδα, το χρόνο, καλέ, το χρόνο! Έτρεχε βλέπεις :)
:):):) με αποστομωσες! το ομολογώ. Μα θα έρθει κι η σειρά σου, ναι; :):)
"Κείνα τα φυσεκλίκια μου
στο μαύρο σου καλάθι
επίτηδες τ' άφησα
να 'ρθω να σε ξανάβρω
Ν' ακούσω τραγούδια κλαφτερά
ν' ακούσω μοιρολόϊα
στην αγκαλιά σου να χαθώ
να με ξυπνήσουν αηδόνια
Κι όταν θα 'ρθει η αυγή
και λιώσουνε τα χιόνια
να βγω αντάρτης στο βουνό
εκεί στα κορφοβούνια
τον χρόνο και τον χάροντα
ν' αρχίσω στο τουφέκι
και 'σένα που σε μάτιαξα
φιλί να 'ρθει να σ' εύρη..."
Κι όταν θα 'ρθουν τα σύννεφα
επάνω απ' το κονάκι
ψιλόβροχο στο στήθος μου
αυγή μου που εχάθη
Φιλί για σε που χάνεσαι
σ' ονειροβούνια, αντάρτη
πού άραγε ξαπόστασες
σε ποιου πολέμου μάτι
!
Έτσι και το ξαναδιορθώσεις θα χάσουμε τον... ειρμό μας καλέ!
Δημοσίευση σχολίου