Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2007


3 σχόλια:

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

''Η θάλασσα,πώς έγινε έτσι η θάλασσα; Αργησα χρόνια στα βουνά,
με τύφλωσαν οι πυγολαμπίδες.
Τώρα σε τούτο τ'ακρογιάλι περιμένω
ν'αράξει ένας άνθρωπος
ένα υπόλειμμα,μια σχεδία.''
Γ.ΣΕΦΕΡΗΣ

μια καλημέρα ακρογιάλι

Ανώνυμος είπε...

" blau και το σημάδι
του νεροβάτη
η βαρκούλα σκέψη ψιλή

Φύγε αποπλεύσου
κανείς δε θα σε γυρέψει
τόσο που φορτώθηκες νερά
τόσον άνθρωπο

στα δυο του νου τα μέτρα
και πίσω του κρεβατιού τα ρέστα

αβούλιαχτο ναυάγιο αποπλεύσου..."

Σ.Ξ

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

απόπλους,απόδραση,απογείωση,
μα πίκρα...λέω...
κανείς να μη με γυρέψει,
τόσα νερά που κύλησαν τα μάτια,
τόσα σφυριά κεντριά
που κάρφωσαν τα χέρια,
τόσα σπήλαια βράχια
που στάλαξαν τα λόγια

θα αποπλεύσω...
μα ποιος καιρός αθίγγανος
στη ρίζα μου χρωστάει
μάτια,χέρια,λόγια,
ποιος καιρός αγέρα
ποιόν,θα ορίσει καπετάνιο
για ένα ναυάγιο;

κι ας μ'έχρισες αβούλιαχτο...